Malatya güçlü bir Avrupa grubu üzere daima topa sahip oluyor. Çeşitli varyasyonlarla gol arıyor. F.Bahçe’den hiçbir tepki yok. Ta ki ikinci gole kadar. Devrenin son kısmında F.Bahçe’nin sonuç alamadığı baskısının iki nedeni vardı. F.Bahçeli futbolcuların biraz hırslanmaları birinci nedeniydi.
İkinci nedeni ise Malatyaspor’un riskli ofansif anlayışı, iki farklı skor avantajından sonra bırakıp, savunma yüklü oyuna geçmesiydi. Lakin F.Bahçe’deki atak teşebbüsleri planlı programlı olmadığından bir sonuç vermedi.
İkinci devre başındaki üçüncü Malatya golüyle F.Bahçe teslim bayrağını çekti. Ondan sonraki baskı ve ataklar gelişi hoştu. Sonuçta F.Bahçe, birden fazla kimsenin beklemediği farklı bir mağlubiyetle alandan ayrıldı. Bu muhakkak benim için bir sürpriz değil. Perşembe gecesi TRT’deki programımda da F.Bahçe’nin bu maçın favorisi olmadığını söylemiştim.
Grupta bir tertip, sistem yok. Oyuncuların birçoğunda fiziki kondisyon çok yetersiz. Gustavo bile dün gece yürüyerek oynadı. Cisse’nin, Pelkas’ın yürüyecek halleri yok. Nerede Sivas’taki Mert Hakan? Grubun en çok koşan oyuncusu Ozan bile dün gece yürüyerek oynadı.
Büyük transfer denilen Tisserand, tam bir fiyasko. Aut çizgisinde sırtı dönük rakibinin tendonuna basarak penaltıya neden oldu. Sonra da her rakip atakta adeta refakatçiydi.
Erol Bulut’un bu işten anlamadığı dün gece belgelendi. Ekibin durumu ortada.
Fenerbahçe geçen haftaki Denizlispor maçını da 2-0’dan kaleci Altay olmasa kaybederdi. Devre ortası bütün kabahati Sadık’a yükleyip Tisserand yerine onu çıkarması kendisi ismine çok bahtsız durumdu. Malatyaspor’da her futbolcu misyonunu yaptı lakin sahanın yıldızı Acquah’tı…
Fanatik
