Abdullah Avcı idaresinde üst üste 7 maç kazanıp tepe yarışına giren Trabzonspor, son 3 lig müsabakasında ise 2 hezimet aldı. Bu 2 yenilgi de iç alanda yaşandı. Evvel Fenerbahçe’ye 1- 0’lık skorla boyun eğen Bordo-Mavililer, son olarak da Alanyaspor’a mağlup oldu. Bordo-Mavililer, 29. haftasını geride bıraktığımız Muhteşem Lig’de 7 defa yenilirken, bu maçların 6’sı Akyazı’daydı. Fırtına, Medical Park Stadı’nda Beşiktaş’a 3-1, Başakşehir’e 2-0, Kasımpaşa’ya 4-3, Galatasaray’a 2-0, Fenerbahçe’ye 1-0 ve Alanyaspor’a 3-1’lik sonuçlarla yenildi. Fırtına, deplasmandaki tek yenilgisini ise Fenerbahçe karşısında aldı. İç alanda çıktığı 14 maçta 7 galibiyet, 1 beraberlik ve 6 yenilgiyle 22 puan toplayan Karadeniz takımı, dış alanda ise tekrar 14 müsabakada 8 galibiyet, 5 beraberlik ve 1 hezimetle 29 puanı hanesine yazdırdı.
Pandemide 11 maçta kayıp
Abdullah Avcı idaresindeki 3 mağlubiyetini de Akyazı’da yaşayan Trabzonspor, taraftarsızlığa bir türlü alışamadı. Pandeminin başladığı geçen dönemin son kısmını tekrar boş tribünlere karşı oynayan Bordo-Mavililer, konutundaki kritik puan kayıplarıyla şampiyonluğu kaybetmişti. Geçen dönem 15 Mart’ta birinci seyircisiz maçına çıkan Fırtına, o günden bu yana Akyazı’daki 18 lig maçının tam 11’inde puan yitirdi, 7 mağlubiyet ve 4 beraberlik alıp, 7 kere kazanabildi.
Erman Özgür: Temel sorun yanlış seçimler
Tabiatında şampiyonluğun favorisi olmak olan her grup için en değerli ayrıntı iç alanda kolay puan kaybetmemektir. Bunun yolu da kaliteli ve istikrarlı bir takımla güçlü oyundan geçer. Taraftar baskısı ve iç saha avantajı da bunlardan sonra gelir. Trabzonspor’un iç saha derdinin en kıymetli sebebi; şampiyonluğu kaçırdıktan sonra hem takımında hem teknik takımında yaptığı yanlış seçimler. Bu seçimlerle hem kimyası uyuşmayan bir teknik yönetici (Newton) ve oyuncu takımı hem de vakit zaman dezavantaja dönmüş olsa da seyirciyi kaybetmesidir. Trabzonspor üzere ekiplerin taraftarıyla birlikte çabayı en üst düzeye çıkarabilecek gücüne karşın şayet birbiriyle çok uyuşmayan ve kalitesi eksik bir takımınız varsa, taraftarın da tesiri müspetten negatife dönebilir.
Olcay Çakır: Oyuna yatırım tek tahlil
Trabzonspor tribünlerinde oluşturulan atmosfer, aslında güç olarak kentin aşikâr bir ölçekte küçültülmüş halidir. Geçen yıl kaybedilen şampiyonluğun değerli bir sebebi de tribünlerin, gardı düşen kadrolarını ayağa kaldıramamalarıydı. Gelelim bu döneme… Geçen yıldan çok farklı bir oyuncu kümesi var. Kabul edelim ki o takım ile mevcut takım ortasında büyük farklılıklar kelam konusu. Abdullah Avcı ile deplasmanda oynanan oyunun temelinde sabır faktörü var. Halbuki içeride mevcut takım kapasitesi, oynanan oyunun iç saha normlarına pek de uygun düşmemesi rolleri büsbütün değiştiren öge oluyor. Bu dönem Trabzonspor için seyircisizlik bir avantaj bile sayılabilir zira baskı yönetecek oyuncu kümesi yok. Kısa vadede hamle planları ismine oyuna yatırım harici bir tahlil beklemiyorum.
Safa Can Konuksever: Uzaktan da olsa hissetmeli!
Abdullah Avcı sonrasında grubun her manada toparlandığı çok net. Savunması düzelen, oyun denetimini kolay kaybetmeyen, hamlede eskiye göre daha fazla ne yaptığını bilen bir Trabzonspor… Lakin coşkusu eksik. Bordo-Mavililer’de bu coşkuyu yaratacak yegane öge da taraftar. Akyazı’da tribünler bazen kendi grupları için dezavantaj bile olsa, artıları katiyen daha fazla. Rakibi yahut hakemi baskı altına almaları bir yana, Trabzonsporlu oyuncular üzerindeki tesirleri çok yüksek. Bazen saha içinde taktik de plan da unutulur, o vakit hisler devreye girer. Fırtına’nın iç alandaki sorunu çözmesi için o duyguyu bir formda yaşaması, coşkulu yani ‘dik oynaması’ koşul. İşte o vakit, Abdullah hocanın uzaktan hissettiği taraftar dayanağını tahminen oyuncular da hisseder.
Fanatik
