Göksu Üçtaş Ulu… 5 yaşında cimnastiğe başladı. Olimpiyata giden, Dünya Şampiyonası’na katılan, Dünya Kupası’nda altın madalya kazanan birinci bayan cimnastikçi unvanlarını elde etti. Sakatlıklar yaşadı, 4 yıl spora orta verdi. Lakin hayallerini gerçekleştirmek için geri döndü. Ve ‘sıfırdan başladım’ dediği cimnastikte 25 yıllık emeğinin karşılığını, 2019 Avrupa Şampiyonası’nda kazandığı tarihi gümüş madalyayla taçlandırdı. Öyküsü herkese örnek olacak 30 yaşındaki ulusal sportmen, FANATİK’in sorularını yanıtladı…
‘Bir kaç yarışım daha var’
Olimpiyata giden, Dünya Kupası’nda altın madalya kazanan, Avrupa Şampiyonası’nda birinci kürsü başarısı gösteren birinci bayan cimnastikçi unvanlarına sahipsin. Eksik bir şey kaldı mı?.. Bayan cimnastiğine taraf veren isimlerden biri olarak ne söylemek istersin?
“Sporcu için her vakit daha ilerisini ve daha iyisini hedeflediği daima öteki yarışlar vardır. Benim için de o denli. Bir yarış bitince ne olursa olsun çabucak sıradakine konsantre oluyorum. Tabi hedeflediğim, hayal ettiğim karşılaşmalarda podyumda müsabaka başarısı gösterdim ve madalya ile taçlandırdım. Önümüzde bir kaç müsabaka daha var. Ondan sonra tamam diyeceğim”
Sakatlıkları tesirli oldu
Olimpiyata katılmak tartışmasız çok kıymetli muvaffakiyet. 2012’de Türkiye’ye bu başarıyı tattırmıştın. Neden bırakma kararı aldın?
“Cimnastik sporuna çok küçük yaşta başlıyoruz ve hem ruhsal hem fizikî bir yorgunluk diyelim aslında. Beni rahatsız eden sakatlıklarım vardı bunun için de bırakma kararı almıştım.”
‘Olimpiyat mayomu asıp bakıyordum’
Pekala, 4 yıllık orta sonrası, ‘Sıfırdan başladım’ dediğin cimnastik mesleğine tekrar dönmeni sağlayan, motive eden, senin içindeki kıvılcımı yine canlandıran ne oldu?
“O kıvılcımın hiç sönmediğini anladım aslında, bir şeylerin eksik kaldığını, tamamlamam gereken işlerin olduğunu hissediyordum. Olimpiyatta sakatlığım için tek alette yarışabilmiştim, tam performansımı sergileyememiştim. Hasebiyle daima olimpiyat mayomu asıp bakıyordum. ‘Keşke bir kere daha giyebilsem, bir sefer daha bu mayoyla yarışabilseydim’ diyordum. Eşimle konuştuk: ‘Sence yapabilir miyim nasıl olur’ diye. Eşim de eski ulusal cimnastikçi. O da ‘neden olmasın’ dedi. En büyük destekçim eşim diyebilirim. Yine başladığımda kendisi, bir yıl kadar da antrenörlüğümü yaptı. Federasyonun 2020 maksatları ortasında olimpiyata kadro olarak gitmek vardı. Ben de bu grubun içinde yer almak istiyordum. Mergül hoca ve Suat Çelen’le konuştum. Onlardan da dayanak görünce tekrar başladım”.
‘Yapmam gereken işi olması gereken yerde yapıyorum’
1999 sarsıntısından ailece etkilenen ulusal atletlerden biriydin fakat 2012 Londra kotası aldın. 4 yıl orta verdin, evlendin, anne oldun, sakatlıklar yaşadın. Lakin pes etmedin. Ve gözlemlediğim şu oldu; mesleğin boyunca sorumluluğun artıkça ‘Göksu Üçtaş Ünlü’ daha da güçlendi. Bir de senden dinlemek isterim.
“Bana nazaran her şeyin başı sabretmek ve çok çalışmak. Başımıza her ne gelirse gelsin oturup bunun üzerine ağlamak değil tahlil, bilakis aksiliklerin içinden iyiliği hoşluğu görebilmek. Karanlıktan küçük bir ışık yaratmak. Ben de her vakit yapmam gereken işi olması gereken yerde yapıyorum. Salonda atlet, konutta anne ve eş, gerekirse bir öğrenci bir antrenör yahut bir hakem. Nerede kim olmam gerekiyorsa o oluyorum. Fakat her şeyden evvel bir bayan. Anne olmak da beni daha güçlü kılıyor diyebilirim.”
‘Bugünün kız çocukları geleceğin öncüleri’
Sorumluluk demişken, bunlardan biri de; Son Avrupa Şampiyonası’nda ulusal ekip olarak birinci sefer finalde çaba ettiniz. Takımda yaşları 16 olan genç isimlere yeri geldi ablası yeri geldi antrenörü oldun?
“Gençlerle birlikte idman yapmak, onlarla birlikte yarışmak, hala gruba girebilmek beni çok dinamik ve formda hissettiriyor. Onlara yardımcı olmayı seviyorum, sıkıntılarını dinlemeyi, problemlerine tahlil bulmayı, gerektiği vakit yönlendirmeyi, müsabakaya hazırlanırken birlikte saç-makyaj yapmayı seviyorum. Genç cimnastikçi arkadaşlarım için iyi bir örnek olmak istiyorum. Bilhassa kız sportmenlerin erken yaşta sporu bırakmamaları gerektiğini, kişi isterse her şeyi başarabileceğini göstermek istiyorum. Zira bugünün kız çocukları geleceğin bayanları, anneleri, öncüleri olacaklar”
‘Kadın ailenin temeli, toplumun aynasıdır’
’25 yıllık hayalimi gerçekleştirdim’ dediğin ve gümüş madalya kazandığın Avrupa Şampiyonası sonrası “Bu madalya her şeye göğüs geren güçlü Türk Kadını’na ve elleri öpülesi annelerimize gelsin” demiştin. Bu sözlerle Türk bayanın gücünü ne hoş anlatmışsın. Neler söylemek istersin?
“Kadın özeldir. Bayan narindir. Bu güçsüz olduğumuz manasına gelmesin. Fakat birebir vakitte çelik üzere de güçlüdür. Bayan toparlayıcıdır. Etrafındaki her şeyi toparlar. Eşini, sevgilisini, çocuğunu, konutunu, işini, hayatı. Bayan ayrıntıdır, annedir, ailenin temelidir. Bayan toplumun aynasıdır. Atatürk’ün de dediği üzere; ‘Ey kahraman Türk bayanı, sen yerde sürüklenmeye değil, omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın’. Bizler bayan olarak hak ettiğimiz bedeli görmek istiyoruz. Ardımıza bakmadan korkusuzca, özgürce yürümek istiyoruz. Bayan olarak her bölümde yer almalıyız, sayımızı arttırmalıyız. Kız çocuklarının okumaları için imkan sağlamalıyız. Şuurlu bireyler yetiştirmekte tekrar biz annelere düşüyor. Ne memnun bir Atatürk yetiştiren Türk bayanına, ne memnun ona sahip olan Türk milletine”.
‘Milli ekibin içerisinde yer almak istiyorum’
Mesleğinde 2 yıllık bir sürecin daha olduğunu açıklamıştın. Bu 2 yıl içinde neleri hedefliyorsun?.. Sonrası için ne düşünüyorsun?
“Önümüzdeki yarışlar için ağır bir biçimde çalışıyorum, idman yapıyorum. Bu yıl içerisinde değerli yarışmalarım var, tekrar final ve madalya hedefliyorum. Cimnastiği sportmen olarak bıraksam da tekrar ulusal ekibin içerisinde yer almak istiyorum. Bilgilerimi, deneyimlerimi genç arkadaşlarıma aktarmak, ülkemiz ismine yeni zaferler kazanmak için onlara yardımcı olmak istiyorum”.
‘Lina’nın dayanağını görmek muazzam bir duygu’
Kızın Lina’nın annenle birlikte sana dayanak verdiği görüntüyü izlediğimde çok hoşuma gitmişti. Aklıma şu geldi… Bir periyot sen çocukken annen kenardan sana seslenerek takviye veriyordu artık ise kızın tıpkı şeyi yapıyor. Nasıl bir his?
“Hayatımda tanıdığım en güçlü bayan annem. Benim için her vakit doğruyu, hoşu, iyi, faziletli ve ahlaklı olmanın başarılı olmaktan daha değerli olduğunu vurguladı. Ne olursa olsun okumam çok çalışmam için itici güç oldu. Ben de kızım için örnek bir anne onun gözünde kalbinde eksiksiz bir yerde olmak istiyorum. Lina’nın beni desteklediğini görmek inanın muazzam bir his. Ben de tribünden onu destekleyeceğim vakti sabırsızlıkla bekliyorum”.
‘Denemeyi bırakana kadar başarısız sayılmazsınız’
Türk cimnastiğinin en başarılı bayan atleti olarak, 8 Mart Bayanlar Günü bildirisini da alalım. Sporun içinde de bayan olmanın kesinlikle zorlukları vardır. Bundan yola çıkarak; bayan atletlere ve sportmen olan, sportmen olmak isteyen tüm genç kızlara ne söylemek istersin?
“Sporcu olmak isteyen genç arkadaşlarım; her ne olursa olsun hayallerinizin peşinden koşun. Sizi kimsenin yıkmasına, yıldırmasına müsaade vermeyin. İçinizde ki gücün farkında olun. Siz istedikten sonra başaramayacağınız hiç bir şey yok. Azmedin, sabredin ve çok çok çok çalışın. Einstein’nın dediği üzere “Denemeyi bırakana kadar asla başarısız olmuş sayılmazsınız.”
Olimpiyata katılmış bir sportmen annesi olarak, atlet olmak isteyen bilhassa de kız çocuklarının annelerine, deneyimleri doğrultusunda ne söylemek istersiniz?
“Sporcu annesi olmak kolay değil. Nasıl ki, tabipler, mühendisler sıkıntı kaidelerden geçiyorsa, atlet annelerinin fedakarlıkları çocukları spora girdiği anda başlıyor. Çok zorlukları var fakat her anneye tavsiye ederim. Çocuklarınız tablet, telefon, bilgisayar ya da kafelerde vakit geçireceğine sporla uğraşsınlar. Çocuğun hayatında spor oldu mu disiplinle yetişiyorlar. Standart hayatlarının bir kesimi disiplin oluyor.”
‘Sıkıntı çekilmeden hoşluklara ulaşılmıyor’
“Göksu’nun tüm hayatı cimnastik, okul ve kamp eğitim merkezlerinden oluşuyor. Kişilik olarak da daha çabuk olgunlaşıyorlar. Çok zorluklar çektik. Maddi ve manevi daima yanında olduk. Çok ağladığımız günler de oldu. Sakatlıklarından ötürü sporu bırakma noktasına geldi. Göksu şu anda 30 yaşında 4,5 yaşından beri sıkı çalışıyor ve meyvelerini daha yeni yeni alıyor. Sorun çekilmeden hoşluklara ulaşılamıyor.
‘Kızımı görmek için 40 dakikalık yolu yürürdüm’
“Ben sık sık kamp eğitim merkezine Göksu’nun yanına giderdim. Üstelik o vakitlerde vasıta da yoktu. 40 dakikalık yolu yürüyerek kızımı görebilmek, ona kendini iyi hissettirmek için giderdim. Haftasonu oldu mu, kamp merkezindeki çocuklar konutumuza gelirdi. Oyun oynar, kekler, pastalar yapar, onlara moral verirdik. Ulusallık hissini daima birlikte hissettik. Kolay olmadı ancak Göksu başardı. Sonunda Şampiyon oldu.”
Hatice Yücel
Fanatik